Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem
Pierwsze pojazdy napędzane parą (1769-1830)
Powóz parowy konstrukcji Richarda Trevithicka stosowany w Londynie z 1802
Lokomotywa Trevithicka
Rakieta Stephensona
Lokomotywa Johna Blenkinsopa z 1812
Pojazd Siegfrieda Marcusa z 1889
Ford Model T z 1911
Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera wojskowego, Nicolasa-Josepha Cugnot, zbudowany w 1769. Pojazd Cugnot?a przeznaczony do ciągnięcia dział, był napędzany prymitywną, dwucylindrową maszyną parową, która umożliwiała jego ruch z prędkością zaledwie 4 km/h. Dlatego też, pojazd ten nie doczekał się uznania ówczesnych ludzi i szybko odszedł w zapomnienie.
W 1801 angielski inżynier Richard Trevithick reaktywował ideę użycia maszyny parowej do napędzania pojazdu. Udoskonaliwszy maszynę parową, zastosował ją do napędu, ?lokomotywy drogowej? i jako pierwszy w świecie, w 1804 przejechał pomyślnie 150 km, zabierając jednocześnie 12 pasażerów. Parowóz ten nie odniósł jednak sukcesu finansowego, i dlatego też często błędnie podaje się Rakietę George?a i Roberta Stephensonów jako pierwszy parowóz świata. Został on skonstruowany w 1829, właściwie była to udoskonalona wersja parowozów konstruowanych w poprzednich latach (pierwszą linię kolejowa George Stephenson uruchomił już w 1825). W Rakiecie zastosowano wielorurowy kocioł, który znacznie poprawił jej osiągi. Zbudowano ją głównie dla uczestnictwa w konkursie Rainhill Trials, którego zwycięska maszyna miała być używana przez kolej Liverpool ? Manchester. Rakieta zwyciężyła, ponieważ jako jedyna przetrwała wszystkie próby, a jej osiągi odpowiadały organizatorom. 15 września 1830 miał miejsce pierwszy śmiertelny wypadek w historii kolei ? podczas oficjalnego otwarcia linii Liverpool ? Manchester, zginął William Huskisson.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji
Nadwozie pojazdów szynowych
Nadwozie ? część składowa pojazdu, ustawiona na podwoziu lub służąca do montażu jego elementów. Nadwozie składa się ze struktury nośnej i karoserii (poszycia). Pod względem struktury nośnej pojazdy dzielimy na konstrukcje ramowe (nadwozie nieniosące) i samonośne (samoniosące; bezramowe). Istnieją też konstrukcje pośrednie ? nadwozie półniosące oraz samonośne z ramami częściowymi.
Nadwozie, głównie zaś karoseria, okrywa mechanizmy pojazdu, przedział pasażerski lub towarowy oraz spełnia funkcje estetyczne. W nadwoziach półniosących oraz samonośnych poszycie wraz z szybami może być włączone do przenoszenia obciążeń (poszycie pracujące). Nadwozia ciężarowe i specjalizowane mogą spełniać jedynie funkcje użytkowe.
Nadwozie pojazdów szynowych wraz z karoserią nazywane jest zwykle pudłem.
W budowie nadwozi stosuje się szyby ze szkła bezpiecznego ? hartowane lub warstwowe (klejone; laminowane).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie
Sezonowa wymiana opon
Sezonowa wymiana opon jest koniecznością w przypadku każdego samochodu. Najbardziej uniwersalne są opony przejściowe. Mogą być one zakładane na wiosnę i służyć nawet przez cały rok. Jednak mechanicy przekonują, że w razie nadejścia większych mrozów czy dużych upałów opony przejściowe mogą szybciej się ścierać. Dlatego najlepiej jest zakładać na wiosnę opony letnie. Takie opony dobrze znoszą wysokie temperatury i mogą wówczas rozwijać spore prędkości. Jednak nie sprawdzają one podczas dużych spadków temperatur. Przez takie opony samochód może tracić przyczepność na śliskiej nawierzchni, co często doprowadza do wypadków drogowych. Dlatego przed zimą powinno się zakładać opony zimowe. Tego rodzaju opony będą sprawdzały się nawet na najbardziej śliskiej nawierzchni.