Idzie zima, ogrzej swój dom | Spichlerz wartościowych porad i rozważań

części master

Wady pobierania ciepła z elektrociepłowni

Bloki mogą być ogrzewane na różne sposoby w zależności od okresu ich użytkowania oraz wielkości i położenia. Chyba najlepszym sposobem na ogrzewanie bloku jest pobieranie ciepła z elektrociepłowni. Główną zaletą pobierania ciepła z elektrociepłowni jest fakt, że administratorzy budynku nie muszą zatrudniać osób odpowiedzialnych za obsługę centralnego ogrzewania zamontowanego w bloku.
Jednak wadą pobierania ciepła z elektrociepłowni może być fakt, że w razie jej awarii cały blok zostanie pozbawiony ciepła, poza tym pobieranie ciepła z elektrociepłowni może wpływać na podniesienie kosztów związanych z ogrzewaniem bloku.

Dlatego niektóre bloki wciąż ogrzewane są przy wykorzystaniu pieców grzewczych w nich zamontowanych.

Będą one włączane przed rozpoczęciem każdego okresu grzewczego.

Urządzenie doczekało się pomnika

Historia grzejnika Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie.

Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu.

Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach).

Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA. Pomnik grzejnika Urządzenie doczekało się pomnika.

Z okazji 150 rocznicy zamontowania pierwszego grzejnika w Sankt Petersburgu, na początku sezonu grzewczego 2005, przed elektrociepłownią w Samarze stanął mierzący 2 metry wysokości i ważący 200 kg pomnik żeliwnego grzejnika (wykonany przez lokalnego artystę rzeźbiarza Nikołaja Kuklewa).
Powyżej urządzenia, w świetle okna z grubą kotarą, wyleguje się w cieple kot1. W Polsce pomnik kaloryfera znajduje się w Stąporkowie (woj.

świętokrzyskie) przed Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury.

Ma on około 3 m wysokości i jest jednym z największych w Europie i jedynym w kraju. Duży żeliwny kaloryfer ma za zadanie przypominać świetność miasta z czasów, gdy tutejsza Odlewnia Żeliwa produkowała aż 96% grzejników. Uznany jest za nieoficjalny symbol tego miasta.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik

Wymienniki bezkontaktowe

części master
Podział Wymienniki ciepła są bardzo szeroką grupą urządzeń, które, w zależności od przeznaczenia, mogą różnić się między sobą wielkością i rodzajem budowy.
Wiedza dotycząca wymienników ciepła obejmuje wiele różnych dziedzin (np. termodynamika, mechanika, metalurgia).
Konieczne jest więc jej usystematyzowanie.
Istnieje wiele podziałów opartych na różnych aspektach działania lub budowy wymienników1. Podział ze względu na sposób przepływu ciepła Ze względu na sposób przepływu ciepła wymienniki można podzielić na dwie główne grupy ? wymienniki kontaktowe (w których dochodzi do kontaktu płynów) oraz bezkontaktowe (w których płyny nie mają ze sobą kontaktu). Wymienniki bezkontaktowe można podzielić na rekuperatory (wymienniki przeponowe, z bezpośrednią wymianą ciepła), regeneratory (z pośrednią wymianą ciepła) oraz złoża fluidyzacyjne. W rekuperatorach płyny oddzielone są ścianką (przeponą), w poprzek której zachodzi wymiana ciepła.
Jeżeli w wymienniku takim nie zachodzi dodatkowa generacja ciepła są to rekuperatory proste.

Istnieją również rekuperatory, w których po jednej ze stron dodatkowo wytwarzane jest ciepło (np.

na drodze reakcji spalania lub reakcji jądrowej).
Wymienniki takie nazywają się rekuperatorami z wytwarzaniem ciepła.
Przykładem takich wymienników są np.

reformery lub kotły płomienicowe.

Rekuperatory proste są najczęściej spotykaną odmianą wymienników w przemyśle.

Należą do nich np.

wymienniki płaszczowo-rurowe lub wymienniki płytowe.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a.
Dodane: 25-10-2016 12:25

Tagi: nagrzewnice części

Widok do druku:

części master