Skóry garbarskie po wyprawieniu mogą służyć jako materiał na cholewki, spody, podszewki butów, rękawiczki (skóry podeszwowe, waszowe, podpodeszwowe, pasowe, boksy, welury, nubuki, waterproof, szewro, juchty, podszewkowe, glacé, nappa, zamszowe, odzieżowe, potnikowe).
Skóry galanteryjne wykorzystuje się do produkcji teczek, pasków itp., skóry kaletnicze (skóry safianowe) na portmonetki, torebki, skóry rymarskie (skóry blankowe, waszetowe) na uprzęże i inne materiały wyposażenia np.
wojskowego. Istnieją także odmiany takie jak skóry tapicerskie, skóry introligatorskie (oprawy książek, manuskrypty), skóry ortopedyczne (protezy, bandaże), skóry techniczne (na pasy pędne, trokowe, uszczelkowe, gazomierzowe, na odzież ochronną), skóry na bębny i na przyrządy sportowe. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_(surowiec)Wyprawianie skóry ? proces polegający na obróbce skóry zwierzęcej, który w ogólności składa się z trzech etapów: etapu przygotowawczego, garbowania i kondycjonowania.
Skóra hamburska - tylna część surowej skóry końskiej, różniąca się od przedniej grubością i sposobem garbowania (obie te części garbuje się oddzielnie). Z uwagi na znaczną grubość i wytrzymałość skóry hamburskie używane są do produkcji podeszw i wierzchów obuwia (skóry końskie nie przepuszczają powietrza, a zatem charakteryzują się dużą nieprzemakalnością).Skóra hamburska wyprawiana jest garbnikami roślinnymi.
Pierwotnie sposób jej garbowania wypracowano w Hamburgu, stąd nazwa i skóry, i całego procesu, zwanego hamburskim.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_hamburska.